Op 16 Oktober 1965 het hulle voor die kansel gestaan en trou beloof. Hulle het hulle belofte aan mekaar gehou, en ten spyte van derduisende duiwels my en my sussie met liefde grootgemaak.
Soos altyd, as ek sukkel om my eie woorde te vind, berroep ek my op 'n gunsteling digteres:
Huweliksherdenking
deur Eveleen Castelyn
soos 'n kloostertuin-
bidsnoer van aandblomme
oopgevou, die maan
papierwit hostie op die tong-
sit ons nou saans
in die begynhof afgesonder:
gesels oor alles
onder die son
op stoele toegerank
in 'n heuningkoek
van lig en skaduwee
en bieg
oor die afgelope
veertig jaar se liefde en pyn-
for better-for worse
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking