Sakke vol plesier, en 'n hasie

Ek was lanklaas hier, ek weet. Maar onthou ek het lank terug vertel ek hiberneer? Dis wat ek maar elke winter doen. My Brombeer is terug van Praag af, en dis so lekker om weer snags 'n groot, knus lyf langs my te he.  My hart was die laaste paar maande stil, maar my hande besig. As jy wonder waarheen ek maande aaneen verdwyn, ek sit in 'n sonkol,



en  knutsel.

 Hierdie hasie 

 

het haar rokke ingepak

 

en by  drie-jarige Mia gaan bly. 

Hasie, hoekom is jou stert so kort?

Baie ordentlik, met wit onderklere: 

 Vir oulaas het sy geposeer vir foto's:

Ek mis haar vriendelike baldadigheid op my tafel, maar sy het 'n klein hartjie baie bly gemaak. 

Mia se groot sussie, Carli, het 'n handsakkie gekry:

 Vriendin Melanie het ook een gekry, vir haar Europese reis, omdat myne vir my so handig was:

 

met sakkies vir alles en nog wat

 'n geruite voering,

 en 'n lang band sodat sy dit skuins oor die lyf kan dra.

 Dit was vir my so lekker om die handsakke te hekel, nog 'n dogtertjie het een as verjaardaggeskenk gekry.

met die uiltjie-motief waarvan ek so baie hou:

 

'n Vriendelike pienk knoop

 'n vrolike kolletjies voering.

en 'n bont band.

 

Ek maak die handsakkies van ouma-blokkies, sonder 'n patroon. Die motief vir Melanie se handsak het ek op Pinterest gesien, maar die skakel na die patroon werk nie, so ek het maar net van die foto af gehekel. Die hasie is ook 'n verbeeldingsvrug.

Natuurlik is dit nie die einde nie. Volgende keer vertel ek julle meer hiervan,

maar vir vandag is my storie eers uit. Groete van huis tot huis!